Over de ligplaatsen is nu wel genoeg gezegd. Er is van begin af aan verzet geweest vanuit alle lagen van de overheid tegen het verschijnsel woonboot.
Amsterdam komt er , voor zover ik aan de buitenkant van weet, nog het gunstigst van af.
Waar water was, lagen woonschepen. Maar ik zeg er dadelijk bij dat ik me nooit heb beziggehouden wat zij ervoor moesten doen om een plekkie te krijgen
en onder welke uitmelkregels zij daar nu vallen.

Hier begonnen we in 1935 met een vrijhaven. Als je dan al zó laag gezonken was om op een boot te gaan wonen, dan MOEST je in de Waarderhaven.
Zoal ik u liet zien moest je een woonvergunning hebben, wat zo ongeveer inhield dat het geen onbewoonbaar krot mocht wezen.
Onze starterswoning was niet zoveel meer dan dat en we waren er gelukkig.

Bij de renovatie 1978/79 bleek voor de zoveelste keer dat er meer vraag was dan aanbod.
Er moest gewoekerd worden met de ruimte en woonboten, (zoals eigenlijk zou moeten) langsscheeps voor de wal, dat kon natuurlijk niet.
De lange woonboot van Moeder Jansen (de Jacowiti) nam zo 26 meter en daar zouden drie schepen kunnen liggen, met onderlinge tussenruimte van 5 meter !

Maar, ter zake:
NIEMAND had toen een ligplaatsvergunning. Toen dat ooit verplicht gesteld werd, geen idee meer wanneer, kregen we een schrijven
dat bewoners van aanwezige schepen verondersteld werden deze in hun bezit te hebben, maar tonen kon je hem niet.

Een wezelijke verandering ontstond na de afperspraktijken van Bernt de "heer" Schneiders.
Toen werden, op ondertekende vaststellingsovereenkomsten, de ligplaatsvergunning ingetrokken. MET TOESTEMMING VAN DE HOUDERS aan wie nooit iets was gevraagd.

Uiteraard bezwaar. Na de hoorzitting, het schriftelijk doorgegeven besluit van het College: Ligplaats vergunningen werden niet ingetrokken.
Kon juridisch ook niet, want de voorwaarden, genoemd in de woonschepenverordening, gaven daartoe geen enkel houvast.
Maar als je de titel "meester in de rechten " voert, kun je dat natuurlijk niet weten !

Er zou een andere komen, maar dat kan natuurlijk ook niet, want dat zou je er twee hebben.
Het College heeft nu bepaald dat de ingebrachte klachten (een 5 tal onderwerpen) inderdaad gegrond waren en dus werden herroepen,
maar dat de klacht over intrekken ongegrond was ! Je hield dus de oude ligplaatsvergunning, die de bewoners van aanwezige boten dus verondersteld werden te bezitten, maar nooit op papier hadden gehad.

Duidelijk nu?      Ja, sorry, leuker kunnen we het niet maken . . .

Maar nu is het veel beter! Als je nu een boot vervangt, of grootschalig gaat verbouwen, dan heb je voor die andere / nieuwe boot een ligplaatsvergunning nodig.
Of je er nou zelf op blijft wonen, ofwel er komt een nieuwe bewoner " VER GUN NING " !

Eerst al gaat het om een omgevingsvergunning, zoals ik hiervoor beschreef, maar als je die hebt, dan moet je ook nog een ligplaatsvergunning hebben.
En nou komt het:

Die ligplaatsvergunning moet ook gepubliceerd worden en dat is nog NOOIT gedaan.
Gaat er iemand opbellen naar de gemeente: " Zeg, hoor eens . . . er is daar een nieuwe woonboot gepland, heeft die wel toestemming ?

Mensen kunnen, nadat ze ALSNOG geïnformeerd werden, alsnog bezwaar gaan maken tegen deze ligplaatsen.