Later (april 2007) werd dit plan, bij huisbezoek, nog eens voorgelezen en per brief meegegeven aan portefeuillehouder burgemeester Bernt Schneiders die het aanvankelijk een goed plan vond, maar later ook kwam met de mededeling: "Industriegrond".
Hoe de behoefte aan industriegrond is, is daarna, overtuigend duidelijk, gebleken.
Het woonwagenkamp dat, overeenkomstig Provinciaal Beleid uit 1987 opgeheven moet worden, staat er deels nog steeds
Haarlem had hoog-en-breed op de kaart kunnen staan met een doeltreffende aanpak van het woonschepenprobleem, maar nee…. Gemiste kans!
Het (huidige) inrichtingsplan, nota bene afkomstig van de bewoners zelf, is uit en te na besproken met de bewoners.
13 oktober 2009 lag het op tafel en 20 januari 2011 was het een definitief ontwerp. Door de bewoners als ook door de gemeenteraad goedgekeurd.
Goed, als gemeente, om alles nog eens voor de bewoners op een rijtje te zetten.
Tuinen leeg, schuren, bomen, planten, álles weg, vanwege gifgrond en vanwege nieuwe indeling.
Steigers en beschoeiing weg, vanwege onderhoud en nieuwe indeling.
Álles WISTEN de bewoners en ze waren ermee akkoord. Daarvoor hoef je dus geen VASTSTELLING(?)overeenkomst af te persen.
Wie het, hoe precies, gaat doen en wat dat gaat kosten, is een zaak tussen gemeente en de aannemer die het project gaat uitvoeren.
Afspraken zijn nodig, bijvoorbeeld over schadeloosstelling vóór wat je van de bewoners gaat slopen,
maar ook dat was in het definitief ontwerp besproken, alleen….
De Grote Plannenmaker, de "rasbestuurder", WIST dat er gesloopt ging worden maar vroeg, bewust, daarvoor geen geld aan op de begroting voor tegemoetkoming aan de bewoners.
Dat zou, "in goed overleg met de bewoners", later geregeld worden.
De afspraken die daarover werden gemaakt, een vergoeding bestaande uit drie componenten, werd later gladjes genegeerd.
"in goed overleg" bleek later chantage te zijn, maar we zouden meer vreemde opvattingen leren.....
De "rasbestuurder", de "man met compassie" had gegokt op aanbestedingsvoordeel, waaruit de schadeloosstelling betaald zou kunnen worden
Maar het plan, aangenomen voor 2, 4 miljoen, bleek later ruim 7 miljoen te kosten...
De gemeente tettert steeds dat er goede afspraken gemaakt moeten worden, maar maakte geen afspraken!
Inplaats daarvan kwamen ze met vage uitvoeringsplannen, waar de bewoners niks mee kunnen.
Ze stelden een ligplaatvergunning op, terwijl ze, in de bezwarencommissie zeiden dat de huidige ligplaatsvergunning NIET werd ingetrokken.
En leverden een concept dat later nog besproken moest worden, maar waar je NU al vast voor moest tekenen.
En een huurcontract, in concept, ook nog ter discussie maar ook daarvoor NU tekenen.
De realiteit is dus dat je getekend hebt voor een uitvoeringsplan dat is losgelaten (Bureau Tauw)
En voor concepten die nog besproken moeten worden.
Voor een VASTSTELLINGscontract, waarin niet alleen niks vaststaat, maar waar de gemeente zich zelf ook niet aan bleek te houden.
Hoe kun je nu aan de ene kant schijt hebben aan de, mede door de gemeente ondertekende, vaststellingsovereenkomst en gelijk aan de andere kant daar menen rechten aan te kunnen ontlenen?