Binnen drie maanden al een afvaardiging van de bewoners met een petitie.
Verslagen van de havendienst
313H 28-07-1938 (Kamermans havenmeester rapporteert)
Door afschrikwekkend beleid gelukt het aantal (woon)schepen terug te dringen van 51 naar 32
Schepenbestand verloopt daarna
1940 25 schepen // 1943 18 schepen // 1944 8 schepen // 1945 6 schepen
Na de oorlog nauwelijks of geen hout, steigers, meerpalen, lichtmasten, alles opgeofferd aan Koning Winter 1944.
Drie jaar ná de oorlog
24-02-1948 op de begroting f 8400,- voor baggerwerk in de haven en nog eens f 4200,- voor steigers en palen.
1952 alweer 45 schepen en 21-11-1953 nog slechts 3 vrije plaatsen.
In 1954 behoefte ligplaatsen zó groot dat ook Jan Gijzenkade wordt ingericht.
In de woonschepenhaven 6 steigers erbij, totaal nu 26 steigers, 58 schepen.
11-03-1957 voorstel om v/h Nautic haven te bestemmen voor strafhaven voor schepen die geen ligplaats hebben (!)
1958 vaststelling liggeld (gerechtigd tot innen van geringe retributie - woonwagen en woonschepenwet) f 1,25 per meter lengte.
1959 havendienst verklaart de haven definitief vol.
Laten we eens proberen de aanloop naar dat bestemmingsplan te onderzoeken, want dat bij de gemeente die haven niet bekend zou zijn,
terwijl nota bene de havendienst onder havendirecteur Scholte een zelfstandige dienst was, kunnen we gevoeglijk vergeten.