De Waarderhaven van twee kanten bekeken.
De haven, uit 1935, heeft periodiek onderhoud nodig.
De eerste grote aanpak was in 1948, de tweede rond 1978. De eerstvolgend had moeten zijn rond 2008.
Aan de staat van onderhoud is op veel plekken duidelijk te zien dat het meer dan hoog tijd wordt.
Reeds bij de havenverordening eind jaren '90 is er een regeling voor brandveiligheid, die door de afwijkende ligging van de schepen,
hier in de Waarderhaven, niet stringent werd gehandhaafd.
Dat veranderde na rampen in Enschede en in Volendam, die beide totaal NIETS met een bewoonde woonschepenhaven hebben te maken.
Er moest voortaan gehandhaafd worden en er moest een verordening komen die ook in de compacte haven waar de eigenaar,
de gemeente Haarlem, ligplaatsen verhuurt, kon worden toegepast.
Er is, op verzoek, een aanbeveling gedaan door het voormalig Nibra instituut, waarbij met nadruk gewezen werd op de verantwoording van gemeenten.
En waar gewezen werd op de noodzaak om bij het invoeren van verordeningen te zorgen voor voldoende draagvlak.
Daarbij kwam het instituut met voorwaarden die lijnrecht tegenover de grondbeginselen staan van volksgezondheid.
Inplaats van ventilatie op de schepen met hun platte donkere daken, werd verordonneerd dat alle ramen vastvergrendeld moesten worden,
gemaakt van 3-laags pyroguard glas, in stalen, of hardhouten kozijnen en zelfsluitende deuren.
Investeringen per boot van 20.000 en meer.
Voorzitter van dit project, mr. Bernt Schneiders stelde dat de gemeente alle moeite had gedaan om, "in alle redelijkheid" met een voorstel te komen.
Reeds begin 2009 stond in de krant zijn dreigement dat mensen mogelijk op straat kwamen te staan, omdat boten zonder ligplaats
"sterk inboeten aan waarde". (meester Bernt Schneiders!)
Om "één minuut voor twaalf" kwam, vanuit de bewoners zelf (werkgroep) een voorstel.
De haven maximaal uitgraven in Oostelijke richting, ten koste van het speelveldje. Mini-clusters creëren.
Aan weerszijden van elke steiger een woonboot. En naast elk van deze mini-clusters, 5 meter open ruimte ter voorkoming van brandoverslag.
De voorzitter gaf aan te zullen laten onderzoeken of dit plan haalbaar was en zo ja, dan dit plan van de bewoners te gaan uitvoeren.
Sindsdien doet de gemeente alsof het haar plan is, maar alle leden van de werkgroep kennen deze "Haan-variant"…als óns plan.
Keer op keer wordt door meester Bernt Scheiders gesteld dat de bewoners niet meewerken aan de herinrichting: