De Waarderhaven van twee kanten bekeken, pagina 2
De naberekening toonde natuurlijk hetzelfde resultaat als "onze" Google Earth: Het was uitvoerbaar.
Na aanvankelijk vlot overleg met de bewoners en de vaststelling van het definitief ontwerp, van ONS plan, kwam er een kink in de kabel.
Ging het in principe om brandveiligheid, gelijk met achterstallig onderhoud, voor de Waarderhaven,
op zeker moment besloot de gemeente de grondaanpak verder uit te breiden naar andere woon-schepenlocaties.
Er moest, op álle locaties, in kaart gebracht worden hoe het grondgebruik geregeld was. Daarbij bleek niet alleen op de Waarderhaven,
maar ook daarbuiten en grandioze administratieve puinhoop te bestaan bij havendienst en grondbedrijf.
Met tevens een totaal gebrek aan enige handhaving.
Een flinke vertraging, buiten de schuld van de havenbewoners, was daarvan het gevolg.
Toen deze vertraging de "spoedeisende" aanpak van den haven in de weg bleek te staan, werd besloten toch eerst die haven aan te pakken,
maar inmiddels hebben DAARDOOR we een flinke vertaging opgelopen!
Als klap op de vuurpijl kwam Ewout Cassee (Woutje Kassa) met een verhoging van 700 % aan grondhuur!
Het precariotarief van 3,55 zou omhoog gaan naar 25 euro per m2, alleen al voor grondhuur...
De zaak was door al deze vertraging al op een laag pitje gezet, toen ook nog eens aan alle havenbewoners
een vaststellingscontract werd aangeboden dat binnen een bepaalde tijd, in tweevoud ondertekend, teruggestuurd moest worden.
Niet zoals mr. Bernt Schneiders doet voorkomen als eenmalige actie, maar als een concours met ernstige hindernissen.
Er stonden zoveel vaagheden en toezeggingen onder voorbehoud in, dat van "vaststellen" geen sprake was.
Er kwamen in eerste instantie dan ook niet meer dan drie handtekeningen binnen.
Projectleider mr. Bernt Schneiders besloot weer over te gaan tot dreigementen en sprak in de toenmalige raad dat hij hoopte
op sociale dwang onder de bewoners om meer handtekeningen binnen te krijgen. (alles in vergaderingen genotuleerd)
De boten zouden, op eigen kosten, brandveilig moeten worden gemaakt.
Onder dezelfde voorwaarden die de bewoners eerder al hadden verworpen, die opsluit-varianten met vastvergrendelde bewoners!
óf er moest getekend worden.
Dat leverde in totaal 25 handtekeningen op. (deze dwangpraktijken zijn schriftelijk terug te vinden)
Met dreiging alleen lukte het mr. Schneiders niet om voldoende handtekeningen binnen te krijgen, dus besloot hij over te gaan tot afpersing.
Alle boten die niet wilden tekenen voor die vage vaststellingsovereenkomst, zouden worden weggesleept!!!
Ga eens na hoeveel vertraging daardoor is ontstaan?... De bewoners wilden, volgens hem, niet meewerken.
De waarheid is dat die vaststellingsovereenkomst niet deugt. Het InrichtingsPlan was immers van onszelf!
In "alle redelijkheid".... wie tekent vrijwillig en onvoorwaardelijk een contract dat aan alle kanten rammelt?
Die gehoopte sociale druk ontstond inderdaad en enkele havenbewoners gingen de deuren langs met de bedreiging
dat de boten zouden worden weggesleept als niet werd getekend.
Als ware Jehova getuigen werden enkele adressen meerdere keren bezocht om toch die handtekening los te krijgen. Met steeds de dreiging dat de boot zou worden weggesleept.
In de laatst gehouden bewonersavond, waar mr. Bernt opende met: "Scheldt mij maar uit"... werd door bewoners gevraagd om een excuus voor
deze maffiapraktijken, maar die verschool zich achter het College dat gedreigd zou hebben het project stop te zetten.
De mensen moesten dan buiten Haarlem maar een ligplaats zoeken. Alles zwart-op-wit!
Niet het College is verantwoordelijk voor die afpersingspraktijk, maar de projecthouder zelf!
Er zijn veel handtekeningen onder dwang gezet. Enkele waar dat ook schriftelijk op vermeld staat: "onder dwang getekend".
Met, pontificaal daarnaast , de handtekening van de gemeente.
Ook is er wel door de gemeente getekend , waar nota bene de krabbel van de bewoner zelf ontbreekt.
Waar in de vergadering van 5 juni vol bravoure wordt gesteld dat meester Schneiders alle vertrouwen heeft in een eventuele rechtsgang,
staan hem, naast die afpersingspraktijk als topbestuurder, nog andere zaken te wachten.