De woonschepenhaven was in 2008 aan periodiek groot-onderhoud toe. (cyclus ca. 30 jaar)
Ook voldeed de haven niet meer aan de (brand)veiligheidseisen van deze tijd.
Met een nieuwe indeling van de ligplaatsen (verder uiteen) moesten ook de tuinen opnieuw worden ingedeeld,hetgeen de mogelijkheid bood om aanwezige gifgrond af te graven.
De portefeuillehouder mr. Bernt Schneiders begon meteen al met chantage.
Hij stelde dat de bootbewoners, rondom, vastvergrendelde ramen van 3-laags pyroguard glas in hardhouten of stalen kozijnen moesten hebben en zelfsluitende deuren. (Nibra voorstel)
Een woonboot, zeker in een overvolle haven, wordt dan onbewoonbaar, dus wezen de bewoners dat unaniem af.
Daar op dreigde mr. Schneiders de ligplaatsvergunningen in te trekken en hij haalde daarmee het Haarlems Dagblad.
De bewoners hebben toen zelf een ontwerp ingediend waarbij het maximum aan beschikbare ruimte binnen de bestemming "WS" werd benut voor een nieuwe indeling.
En hebben, via een werkgroep, daarmee ingestemd.
De eerste stagnatie was het voorstel grondhuur te verhogen van 3,55 naar 25 euro per m2.
Vanwege een puinhoop in de administratie en het totaal gebrek aan handhaving, waar Haalem blijkbaar patent op heeft, waren de eigendommen van tuintjes en opstallen onduidelijk.
In plaats van met de haven bezig te blijven, moesten nu álle woonbootlocaties worden onderzocht.
De tweede -grote- stagnatie was, toen de gemeente uitsluitend van start wilde gaan als, met elke bewoner afzonderlijk, een vaststellingsovereenkomst was getekend.
De voorwaarden daarin waren dermate vaag of negatief dat er aanvankelijk maar 3 handtekeningen binnen kwamen.
Er werd gedreigd dat iedereen moest tekenen, anders zou de overgangsbepaling (art. 19) in een kersverse woonschepenverordening worden geschrapt (juridisch aanvechtbaar)
Toen ook dat niets opleverde, dreigde mr. Schneiders het project stop te zetten.
Er werd een ultimatum gesteld, maar ook daarmee kwamen niet alle handtekeningen binnen.
Vervolgens herhaalde MEESTER Schneiders dat hij de ligplaatsvergunningen zou intrekken waarna mensen maar buiten Haarlem een ligplaats moesten zoeken.
Onder bedreiging dat hij, op kosten van de bewoners, de boten zou gaan wegslepen, gingen enkele bewoners de deuren langs om toch maar álle handtekeningen op te halen.
Verscheidene huishoudens kwamen dermate zwaar onder druk te staan, dat er geen keus overbleef dan ONDER DWANG te tekenen.
Een van de dingen uit het vaststellingscontract is de compensatie van gesloopte eigendommen.
Daarvan zou van de getaxeerde dagwaarde 50% worden uitbetaald bij start werkzaamheden en 50% bij oplevering, echter onder voorwaarden.
Alleen als bewoners vrijwillig meewerkten met alle onderdelen van het plan zouden zij, ná ondertekenen van een nieuwe ligplaatsvergunning en een (nieuw) huurcontract, deze tweede helft krijgen.
Alweer, pure chantage, dus
De bewoners hebben verder geen stuiver compensatie gehad voor de bouwput waarin zij anderhalf jaar moesten wonen,ze hebben geen stuiver tegemoetkoming gehad voor de investeringen die zij aan tuin en berging MOESTEN doen
en kregen aanvankelijk, ondanks de oplevering van 22 juli 2016 ook hun geld niet.
Wel waren ze álles wat ze hadden, kwijt!
De bewoners zijn van mening dat het vaststellingscontract dat hen is afgeperst, gezien moet worden als een vernietigbare overeenkomst, omdat de zaken rond de renovatie totaal anders zijn gegaan dan was voorgesteld,
Bernt schreef en beweerde in de Raad, dat er alleen getekend hoefde te worden voor het slopen van eigendommen, maar in werkelijkheid moest je tekenen voor álle (ook nog uit te werken) delen van het plan - verkeerde voorstelling van zaken dus.
er is gedreigd met wegslepen van je hoogste goed, je woning en er van begin tot eind fel is geprotesteerd,
niet tegen het inrichtingsplan dat zij, nota bene zelf hebben aangeleverd,
maar tegen deze imbiciele overeenkomst.
Door OP de overeenkomst zwart op wit aan te geven: "Onder dwang getekend" is direct al aangegeven dat het contract onder wilsbeperking/ wilsgebrek, tot stand is gekomen.
De bewoners voelden dan ook geen enkele verplichting, die voortkomt uit de overeenkomst en eisten hun tweede deel van de schadeloosstelling op, nadat de oplevering had plaatsgevonden. (22 juli)
Er is totaal niet overeenkomstig de vaststellingsovereenkomst gewerkt, dus al zou er geen sprake zijn van een vernietigbare overeenkomst,
dan nog is duidelijk van de zijde van de gemeente contractbreuk gepleegd.
Schepen zouden, volgens de overeenkomst teruggesleept worden na voltooiing van de werkzaamheden (aan die ligplaats).
Álle schepen liggen, al maanden, op hun definitieve plek, maar er is nog van alles niet voltooid.
Bovendien zouden de nieuwe ligplaatsvergunning en grondhuurcontract worden aangeboden bij het innemen van de definitieve plek.
Zelfs al houd je aan niet de definitieve terugplaatsing, maar de opleverdatum (22 juli) dan nog blijft ook op dit punt de gemeente in gebreke.
Naar werk voor de Nationale Ombudsman Of naar de tijdlijn terug