Opknapbeurt op de Waarderhaven Door de wijkbestormers werden kreten gelanceerd als van: "Sinds 1935 nooit iets aan gedaan" We weten inmiddels dat de indeling voor de renovatie dateert van halverwege 1951. Blijkbaar had niemand daar onderzoek naar gedaan, ook niet bij de gemeente. Trouwens, die hadden met hun bestemming    "Industrie"   toch al boter op hun hoofd. Er wordt rondom ons gemopperd en gemord.Nelis bijvoorbeeld ergert zich aan de schuurtjes van de noordwalbewoners. Dat zie je vaker in geuzenland. Denk eens aan palingrokerij Balm in Spaarndam, die weg moest omdat nieuwkomers last hadden van de rooklucht.... Nelis wilde een mooiere aanblik en een deugdelijke afscheiding tussen zijn terrein en die woonbotenbewoners. Grondbedrijf schrijft aan het College (afd. 7/60282 grb/10.747) dat de schuurtjes vervangen zouden moeten worden. De gemeente noemt onze schuurtjes begripsvol "klandestien". De grondhuur is dan f 3,- per jaar. Onder punt VII: Bewoners zullen begrip moeten opbrengen dat door de brug beter bereikbare ligplaatsen + tuintjes een bescheiden verhoging wettigt. U weet intussen allemaal wat onze gemeente verstaat onder een bescheiden verhoging.

 

Ruim een jaar later steekt dat wéér de kop op. Grondbedrijf aan B&W: (grb 23.505) Huren opzeggen op aandrang van Nelis. Bewoners een schuur van de gemeente aanbieden....

De huur werd inderdaad opgezegd, maar nieuwe schuren kwamen er niet. En dús kwamen er protesten.
De renovatie, die een gevolg was van een bliksembezoek van raadsleden en wethouder Leo van den Berg (zie verder) begint in maart 1976 met besprekingen ten stadhuize.
Er is sprake van een speelvoorziening, een zandbak, parkeer en bergingsruimte...

Het ontwerpbestemmingsplan zal nog zo'n 1,5 tot 2 jaar op zich laten wachten (werd uiteindelijk 1991!)
Er wordt gesproken over een clubhuis "naar behoefte". De schuurtjes aan de noordzijde moeten worden verwijderd, (staan volgens Nelis "klandestien").
Huur van de grond is reeds opgezegd.

Bijna twee jaar na die klandestiene klacht van Nelis, bemoeit ook de wijkraad er zich mee.
14 april 1975 vraagt de werkgroep wijksverbetering aan de gemeente hoe de huur opgezegd kan zijn, terwijl er tóch nieuwe acceptgiro's worden verstuurd.
Het blijkt dan dat het bewonerscomité, afspraken had gemaakt met de gemeente en "vergeten" was om de bewoners daarover in te lichten.

De schuurtjes bleven, de grondhuur bleef en ome Nelis pruttelde blijkbaar niet verder.

1975: Er werd geprotesteerd, naar de nieuwste mode. Wethouder Tinus v.d. Water werd thuis bezocht, anderen werden later op de haven uitgenodigd. De brug werd bezet en beschilderd met de kreet: B&W, kom over de brug Eén naam, die van wethouder Leo van den Berg, die aanvoelde hoe het spel gespeeld moest worden. Heel dat wijkraadsgedoe was voor de heren ook nieuw, maar ome Leo was niet te beroerd om op de haven te komen en een symbolische brug over te komen. Wat er achter de schermen speelde, weten wij niet en willen we ook niet weten. Ome Leo had tenminste zijn gezicht laten zien. We zullen dat later wel anders tegenkomen.

De haven werd opgeknapt, van voor tot achter en daar zat heel wat aan vast.
Zo tref je in de dossiers aan hoe alle schepen werden opgemeten om een nieuwe indeling te kunnen becijferen. Baggerbedrijf Hofman was er inmiddels mee gestopt, zodat schepen die tijdelijk weg moesten voor de nieuwe indeling tijdelijk in de Hofmanhaven, naast ons, konden worden afgemeerd -met stroomvoorziening voor de koelkast en zo.

Toestanden met brandgevaarlijke tanks op of tegen de boot, het rommelige weggetje, de sfeer van vroeger, stond op punt om te verdwijnen.

Een meer dan nare smaak blijft de onvrijwillige verplaatsing van de Jacowiti.
Al járen in de haven als een der weinige die goed lag, namelijk langsscheeps voor de wal, overeenkomstig de huidige brandvoorschriften, werd er, met medewerking van de toenmalige havencommissie, een havenregelement opgesteld
-met inspraak van alle bewoners (in het grote clubhuis, of wijkgebouw, op het woonwagencentrum "De Spil")
Daarin moest, geforceerd, mogelijk gemaakt worden dat de boot van paal 3 zou worden versleept naar buiten de haven.
Wettelijk was dat niet mogelijk, omdat de haven nog altijd een vrijhaven was.
De bewoonster ging accoord en had later geen wrok, toen ze werd geïnterviewd.
Maar netjes, namens de gemeente, namens de havencommissie, nee, netjes was het niet.
Ik haalde al aan, dat er werd gestreefd naar gelijke rechten, of zo.

Er waren wel meer schandplekjes. Probeer de commissie Adriaans eens te vergeten, waar op een rare manier opnieuw met liggelden werd gerommeld.... Niet alleen in de haven zelf moest alles grondig worden aangepakt, zoals op gemeente-archieffoto N6-109 WH 1978 54-5692 te zien is, ook de schuurtjes aan de noordzijde, zelfde soort schuren als vroeger aan de zuidboulevard hadden gestaan, moesten weg. Ook in de voortuintjes moest gespit en gewerkt worden, want er kwamen nieuwe meterkasten en aardgas. Tot aan het veldje waar toen nog de weegbrug lag van Broder, nu de parkeerplaats noord, moest een strook vrij komen voor de 2e industrieweg, al werd dat minder openlijk verteld. Terug naar de  link-pagina, of klik op "vorige".