In den beginne was..........
Laatste renovatie 1978/79
ook door ambtenaren van de gemeente zelf is gewezen op de compacte ligging.
dat uitgaat van vastvergrendelde ramen en zelfsluitende deuren, is afgewezen.
tussen elke minicluster van één woonboot aan weerszjden van elke steiger.
en door de gemeenteraad is goedgekeurd.
Tot zover mag je stellen dat er inderdaad een zeer breed draagvlak was.
Daarna begon de ellende.
Reeds in het begin is steeds weer gesteld dat grond en schuurtjes NIET bij de inspraak hoorden. Maar zelfs dan...
De contracten die de bewoners vroeger hadden bij grondbedrijf, werden door de liggeldencommissie, de commissie Adriaanse,
met een simpel armgebaar van tafel geveegd. Klik hier als u zo'n contract wilt zien
Als onbespreekbare voorwaarde MOESTEN de bootbewoners akkoord gaan met precario, zodat alles vanuit het havenkantoor
dat immers over die boten ging, kon worden verzorgd.
Geen impulsieve truc, maar échte regeling die in 1987 nog eens bekrachtigd werd.
Klikken voor groter
Met een roestvrij-stalen gezicht wordt nu beweerd dat we huurcontracten moeten hebben voor de grond, omdat we dan rechts-zekerder zijn.
Hoe kun je nou nog één cent vertrouwen hebben in een bestuur dat je eerst contracten afneemt en vervolgens vertelt
dat het zekerder is ze tóch te hebben.
De tuinen aan de noordzijde werden bij de vorige renovatie uitgegraven en voorzien van schone grond. "Gecultiveerde tuinen"
voor een meer dan gecultiveerde prijs. Maar vrij snel na de renovatie bleek de strook, grenzend aan die cultuurtuinen, gifgrond te zijn.
De, op bestemminsplan als 2e Industrieweg aangegeven strook, werd niet afgezet, niet gesaneerd, maar aan zijn lot overgelaten.
Het logisch gevolg daarvan is dat ook de cultuur-tuinen gifgrond blijken te hebben. Hoe lang al? (voor die prijs....)
Dan wordt door een wethouder bedacht dat die grond 700% duurder moet worden. Daar wordt later op teruggekomen en er worden vage
toezeggingen gedaan, maar het vertrouwen heeft wederom een flinke deuk opgelopen.
De EIS van de gemeente is nu dat iedereen een huurcontract afsluit voor tuingrond. U weet wel, die zekere tuin.....
die GEDEELTELIJK wordt afgegraven, dan afgedekt met doek, zodat je straks een herhaling krijgt van die "gecultiveerde" tuin-toestand
Die niet meteen, maar wel daarna jaarlijks "ge-indexeerd" gaat worden... tot we alsnog aan de goudkust wonen!!!
Als je de onzin leest die daarbij wordt aangedragen, dan vraag je waarvoor ze de havenbewoners aanzien.
Wetende dat OP LAST VAN DE GEMEENTE, en ónbespreekbaar: precario De Oplossing is...
Commentaar
Het zoethoudertje, om hoe dan ook die handtekeningen binnen te halen, schept geen enkel vertrouwen, gelet op de manier
waarom de bewoners tot nu toe behandeld zijn.
Er wordt gelijmd dat we laag zullen beginnen, maar daarna "indexeren"en NIET vergeten: industriële TUINGROND.... (afgedekt en wel!)
Maar Het Klapstuk is toch wel een vaststellingsovereenkomst vol vaagheden, waarmee je VERPLICHT ervoor tekent
met alle delen van het plan
Zodra deze onzin van start ging werden er voorwaarden verbonden, waaruit het organisatorisch talent van de opstellers bleek.
Zwart op wit en met grote stelligheid herhaald: Zou er één bewoners (van de 57 adressen) niet tekenen, dan zou het plan niet doorgaan...
Er bleken aanvankelijk 54 adressen (van de 57) niet te tekenen.
Later volgde de beschreven afpersingstactiek, waardoor er nog slechts 25 weigeraars waren en daarna werd gebazuind dat mensendie niet vrijwillig hun handtekening onder die verplichte toestand zetten, zouden worden weggesleept.
In menig huisgezin gaf dat zware druk en bang voor deze chantagetruc volgden er meer handtekeningen.
Nu er handtekeningen zijn afgeperst, zelfs gewoon zijn getekend door de gemeente zelf, zonder medeweten
en nog minder met toestemming van de bewoner, spreekt de portefeuillehouder van "voldoende draagvlak".
Maar.... we zouden ons aan de documentatie houden. Het moet tenslotte aantoonbaar zijn.
